Tuesday, June 27, 2006

نوستالژی با چاشنی طنز


عجب کتاب بانمکی است عطر سنبل، عطر کاج
طنزی داره که آدم رو می خندونه، می گریونه، و بعضی وقتها به گذشته های دور می بردت. باید خواند.ف

4 comments:

Anonymous said...

فرزاد جان سلام و وبلاگ نو مبارک
ارادت: رضا طبیبی - انگلستان

Anonymous said...

salam in ketab kheyly jash khaly bod .web log jadid tar bayad bashe kam jone .be omid piroozi.MM

Anonymous said...

کتاب از خیلی جهات قابل توجه است. نویسنده خیلی خوب به بررسی ساختار موجود در خانواده‌های ایرانی، ترسیم کوچه بازارهای ۲۰-۳۰ سالهء قدیم ایران پرداخته. به فراز و نشیبهای زیادی که خانواده‌های ایرانی در بدو مهاجرت دارند اشاره کرده ولی چون این مشکلات با طنزی ساده و شیرین به تصویر کشیده شده نه تنها آزاردهنده نیست بلکه به موضوع داستان حالتی دلچسب و مطبوع بخشیده. به هر حال مطالعه این کتاب برای من و هم نسلان من شاید سفری به دوران کودکی باشه چرا که خیلی خوب به روابط عاطفی حاکم بر خانواده‌های ایرانی قدیمی‌ می‌پردازه. به رسم‌ها و سنتٔهای زیبای ایرانی اشاره میکنه که در شرایط فعلی شاید دیگه کمتر به اونا توجهی میشه یا متاسفانه تحت تاثیر زندگی ماشینی به دست فراموشی سپرده میشن.
ترجمه کتاب بسیار روان و ساده است. یک خسته نباشید اساسی حتماً حق مترجم کتاب است.ن

Anonymous said...

موافقم. خصوصا ساده بودن پدرش