پی رنگ تکراری

اخیراً کتابی از دن براون به نام دژ دیجیتالی
رو میخوندم که نکته ی جالبی رو متوجه شدم. این سومین اثر این نویسنده بود که میخوندم و در کمال تعجب آقای دن براون در هر سه کتاب از یک پی رنگ، یا به قول فرنگی ها پلات، استفاده کرده یعنی شخصیت پردازی ، ریتم داستان، و حتی چرخشهایی که با خواندن اولین اثر این نویسنده جذاب و غافلگیرکننده به نظر می رسید دیگه بی مزه میشه. هر چهار کتاب دن براون به فارسی هم ترجمه شده اند، اما چون ترجمه ها رو نخونده ام در این باره چیزی نمیگم. دو کتاب دیگه ای که از دن براون خونده بودم: رمز داوینچی و فرشتگان و شیاطین.ف