حافظ ناشنیده پند

کتاب بالا اثر نسبتاً جدیدی از طنزپرداز معاصر ایرج پزشکزاد است که شخصیتهای اصلی آن حافظ شیرین سخن، عبید زاکانی و شخصیتهای آن دوران هستند و وقایع آن در دوران امیر مبارز تقدس مآب رخ می دهد. شخصیت حافظ در این کتاب به جای آنکه پیری زاهدمآب و اخمالو باشد جوانی است شوخ و خندان که اهل حال است و تفرج! دیگر شخصیت کتاب که به نظرم برجسته تر و جذابتر از حافظ از کار درآمده مولانا عبید زاکانی است که اینجانب شخصاً ارادت خاصی به او دارد و او را از بزرگترین شخصیتهای رک تاریخ ایران میداند. کشوری که مردمانش همیشه به پرده پوشی و در لفافه سخن گفتن معروف بوده اند. با خواندن کتاب به احاطه ی پزشکزاد به ادبیات کلاسیک فارسی پی بردم و واقعاً او را که همیشه دوست داشتم این بار ستودم. البته طنز کتاب و شخصیتهای آن در مواردی یادآور بزرگترین اثر او دایی جان ناپلئون است رابطه ی عبید و حافظ یادآور اسدالله میرزا و سعید است. اما من عبید این کتاب را خیلی دوست دارم، همان طور که خود عبید را دوست دارم. خواندن این کتاب تجربه ای شیرین است.ف