بچه ی رزمری

فیلم بچه ی رزمری ساخته ی رومن پولانسکی و محصول سال 1967 است. این فیلم یکی از آثار کلاسیک سینمای وحشت تلقی میشود و نقشهای اصلی آن را میا فارو و جان کاساویتس بر عهده دارند. داستان فیلم در باره ی رزمری وودهاوس زنی جوان و ساده است که به همراه شوهرش گای که بازیگری تازه کار است به آپارتمانی در نیویورک نقل مکان میکنند. در مدت اقامتشان در خانه جدید اتفاقاتی می افتد که حرفی از آنها نمیزنم چون نمیخواهم لذت دیدن فیلم را برای کسانی که آن را ندیده اند زایل کنم. به نظر من تمام صحنه هایی که رزمری در رویا و کابوس میبیند به واقع اتفاق می افتد ولی به خاطر ماهیت فرد متجاوز که همان شیطان باشد به شکل کابوس و خیال نمود پیدا میکند. مضمون اصلی داستان آیرا لوین پیروزی شر بر خیر است ، مضمونی که در کتاب دیگرش پسران برزیل که از قضا آن هم فیلم شده - به کارگردانی فرانکلین ج.شافنر و با بازی گریگوری پک و لارنس الیویر - هم مورد استفاده قرار گرفته است. موسیقی روی تیتراژ کریستف کومه دا عالی و به یادماندنی است و پولانسکی کارگردان فیلم بدون توسل به صحنه های خشن و هولناک و تنها با خلق فضایی مالیخولیایی حس ترس را به تماشاگر القا میکند - کاری که در بسیاری آثار دیگرش به خصوص دو فیلم انزجار و مستاجر هم به خوبی انجام داده و به واقع میتوان او را در خلق چنین فضایی استاد دانست! داستان از شخصیتهایی دینامیک بهره میبرد، به خصوص شخصیت رزمری که از زنی جوان و پرشور به موجودی آشفته تبدیل میشود. بازیهای فیلم عالی است و دو بازیگر اصلی نمایشی دیدنی دارند. از نکات خواندنی در مورد فیلم:ف
نقش بازیگر مرد فیلم اول به بازیگرانی چون رابرت ردفورد، برت رینولدز، وارن بیتی و جک نیکلسن پیشنهاد شده بود که هر یک به دلیلی نپذیرفتند. نقش رزمری هم در ابتدا به جین فاندا و تیوزدی ولد پیشنهاد شد که آنها هم از بازی در این نقش طفره رفتند
ساختمانی که در فیلم خانه ی رزمری و همسرش است همان ساختمان معروف داکوتا است که بعدها خانه ی جان لنون خواننده ی معروف شد و دوازده سال بعد از اکران فیلم بچه ی رزمری او در جلوی همان ساختمان به قتل رسید
یک سال بعد از ساخته شدن فیلم شارون تیت همسر پولانسکی و چند تن از دوستانش در خانه ی خود به دست پیروان چارلز منسون به طرز فجیعی به قتل رسیدند. برخی شکنجه و قتل او را با صحنه های گردهم آیی و مراسم آیینی شیطان پرستان در فیلم مقایسه میکنند.ف