رگتایم

عدالت و عدالت خواهی همیشه در نهاد بشر بوده و آدم همیشه در جست و جوی عدل است. فیلم رگتایم ساخته ی میلوش فورمن را می دیدم که مضامین اصلی اش تبعیض، عشق، عدالت خواهی و پیروزی تباهی بر سپیدی است(اتفاقی که در زندکی واقعی زیاد رخ میدهد). فیلم که بر اساس رمانی از یی.ال دکتروف ساخته شده البته انسجام و قدرت سه فیلم دیگر فورمن (آمادئوس، پرواز بر فراز آشیانه ی فاخته، مردم علیه لری فلینت) را ندارد که شاید دلیل اصلی آن ضعف فیلمنامه و مبهم ماندن برخی ارتباطات و شخصیتهای داستان است. از آثار دکتروف رمان دیگرش بیلی بتگیت هم اقتباس سینمایی شده که در آن فیلم داستین هافمن و نیکول کیدمن بازی دارند. رگتایم ژانری در موسیقی امریکا در دو دهه ی اول قرن بیستم است که در واقع پدر جاز محسوب میشود. البته فیلم رگتایم هر ضعفی هم که داشته باشد رگه هایی از نبوغ میلوش فورمن را به نمایش می گذارد و دیدن جیمز کاگنی در نقش رییس پلیس بسیار تماشایی و موسیقی متن فیلم هم بسیار شنیدنی است. هر دو رمان رگتایم و بیلی بتگیت به فارسی ترجمه شده اند.ف